ке́та, -ы, ДМ ке́це, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых.

|| прым. ке́тавы, -ая, -ае.

Кетавая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́та

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ке́та ке́ты
Р. ке́ты ке́т
Д. ке́це ке́там
В. ке́ту ке́т
Т. ке́тай
ке́таю		 ке́тамі
М. ке́це ке́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́та ж., зоол. ке́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́та зоол. ке́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́та, ‑ы, ДМ кеце, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых.

[Ад нанайск. кета — рыба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́та

т. 8, с. 241

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ке́та ж заал (рыба) sibírischer Lachs

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ке́та

(рус. кета, ад эвенк. keta)

марская прамысловая рыба сям. ласасёвых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ке́та ’марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. мову з тунгуса-маньчжурскіх моў: эвенк. кета ’тс’, маньчж. кʼата (ЕСУМ, 2, 426).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́та Ро́берта паўста́нне 1549

т. 8, с. 241

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)