ке́рчанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́рчанскі ке́рчанская ке́рчанскае ке́рчанскія
Р. ке́рчанскага ке́рчанскай
ке́рчанскае		 ке́рчанскага ке́рчанскіх
Д. ке́рчанскаму ке́рчанскай ке́рчанскаму ке́рчанскім
В. ке́рчанскі (неадуш.)
ке́рчанскага (адуш.)		 ке́рчанскую ке́рчанскае ке́рчанскія (неадуш.)
ке́рчанскіх (адуш.)
Т. ке́рчанскім ке́рчанскай
ке́рчанскаю		 ке́рчанскім ке́рчанскімі
М. ке́рчанскім ке́рчанскай ке́рчанскім ке́рчанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ке́рчанскі паўво́страў

т. 8, с. 240

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ке́рчанскі пралі́ў

т. 8, с. 240

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Керчанскі праліў 1/168; 5/553

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Керчанскі паўвостраў (частка Крымскага п-в.) 5/553

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Керчанскі гістарычны музей 2/176

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ке́рченский ке́рчанскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ке́рченский проли́в Ке́рчанскі пралі́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.

Вузкая водная прастора паміж двума морамі, паміж востравам і мацерыком і пад.

Керчанскі п.

|| прым. пралі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пралі́ў, ‑ліва, м.

Вузкая паласа вады, якая злучае два водныя басейны ці дзве часткі воднага басейна. Керчанскі праліў. □ На ўсходзе возера Нарач злучаецца вузкім пралівам між пясчаных кос з возерам Мястра. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)