◎ Ке́пель ’плечы’ (Сцяшк. Сл.), ’загрывак, патыліца, карак’ (Нар. лекс., Жыв. сл.). Запазычанне з літ. kepalas ’спіна, горб’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 134).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кепель М. І. 10/192

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ке́пелі ’мазгі’ — «Трэба, шоб кепелі добрэ варылі» (ТС). Да кепель (гл.). Метанімічны пераход.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)