кенгуру́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кенгуру́ кенгуру́
Р. кенгуру́ кенгуру́
Д. кенгуру́ кенгуру́
В. кенгуру́ кенгуру́
Т. кенгуру́ кенгуру́
М. кенгуру́ кенгуру́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кенгуру́, нескл., м.

Аўстралійскае сумчатае млекакормячае з доўгімі заднімі і кароткімі пярэднімі нагамі, якое перамяшчаецца скачкамі.

|| прым. кенгуро́вы, -ая, -ае і кенгуры́ны, -ая, -ае.

Кенгурыныя скачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кенгуру́ нескл., м., зоол. кенгуру́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кенгуру́ зоол. кенгуру́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кенгуру́, нескл., м.

Сумчатае аўстралійскае млекакормячае з доўгімі заднімі і кароткімі пярэднімі нагамі, якое перамяшчаецца скачкамі.

[Англ. langaroo з аўстрал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кенгуру 5/547—548; 10/119

- » - гіганцкі 5/547 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кенгуру́

т. 8, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кенгуру́ м. заал. Känguru n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кенгуру́

(англ. kangaroo, ад аўстрал. Kangaroo = назва вострава)

сумчатае аўстралійскае млекакормячае з доўгімі заднімі і кароткімі пярэднімі нагамі, якое перамяшчаецца скачкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кенгуро́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кенгуру. // Зроблены з футра кенгуру. Кенгуровы каўнер.

2. у знач. наз. кенгуро́выя, ‑ых. Сямейства сумчатых млекакормячых, да якога адносяцца кенгуру, мускусны кенгуровы пацук і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)