ке́мпінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяльна абсталяваны лагер для аўтатурыстаў.

|| прым. ке́мпінгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́мпінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́мпінг ке́мпінгі
Р. ке́мпінга ке́мпінгаў
Д. ке́мпінгу ке́мпінгам
В. ке́мпінг ке́мпінгі
Т. ке́мпінгам ке́мпінгамі
М. ке́мпінгу ке́мпінгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́мпінг м. ке́мпинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́мпінг, ‑а, м.

Лагер, спецыяльна абсталяваны для аўтатурыстаў.

[Англ. camping.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́мпінг

т. 8, с. 227

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ке́мпінг м Campinglager [´kɛm-] n -s, -; Campingplatz [´kɛm-] m -es, -plätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ке́мпинг спец. ке́мпінг, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

holiday camp [ˈhɒlədeɪˌkæmp] n. BrE ке́мпінг, турысты́чны ла́гер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Camping

['kεmp-]

n -s ке́мпінг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kemping, ~u

м.

1. адпачынак у палатачным (турысцкім) лагеры;

2. турысцкі лагер; кемпінг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)