ке́мны, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і кемлівы.

|| наз. ке́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́мны ке́мная ке́мнае ке́мныя
Р. ке́мнага ке́мнай
ке́мнае		 ке́мнага ке́мных
Д. ке́мнаму ке́мнай ке́мнаму ке́мным
В. ке́мны (неадуш.)
ке́мнага (адуш.)		 ке́мную ке́мнае ке́мныя (неадуш.)
ке́мных (адуш.)
Т. ке́мным ке́мнай
ке́мнаю		 ке́мным ке́мнымі
М. ке́мным ке́мнай ке́мным ке́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ке́мны разг., см. ке́млівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і кемлівы. [Наташа] была не надта прывабная з выгляду, але кемная, вясёлая, і ўсё неяк ёй пасавала. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́мны ’кемлівы’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Гарэц.). Гл. кеміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сме́тливый ке́млівы, ке́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смышлёный ке́млівы, ке́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поня́тливый ця́млівы, ке́млівы, ке́мны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сообрази́тельный ке́млівы, ке́мны, ця́млівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смека́листый разг. ке́млівы; ке́мны, ке́мкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)