ке́мкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́мкі ке́мкая ке́мкае ке́мкія
Р. ке́мкага ке́мкай
ке́мкае		 ке́мкага ке́мкіх
Д. ке́мкаму ке́мкай ке́мкаму ке́мкім
В. ке́мкі (неадуш.)
ке́мкага (адуш.)		 ке́мкую ке́мкае ке́мкія (неадуш.)
ке́мкіх (адуш.)
Т. ке́мкім ке́мкай
ке́мкаю		 ке́мкім ке́мкімі
М. ке́мкім ке́мкай ке́мкім ке́мкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́мкі разг., см. ке́млівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ке́мкі ’здагадлівы’ (Шат., КЭС, лаг., Жд. 3, Гарэц.). Гл. кеміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смека́листый разг. ке́млівы; ке́мны, ке́мкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quick on the trigger

а) ху́ткі ў стральбе́

б) informal ху́ткі на нагу́; ке́мкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)