Сто́пка 1 ‘невялікая шклянка для віна’ (ТСБМ, ЛА, 5), ‘высокая чарка, келіх’, ‘кадоўбчык’ (Бяльк.). У значэнні ‘келіх’, хутчэй за ўсё, з рус. сто́пка ‘тс’.
Сто́пка 2 ‘кладоўка, варыўня’ (Арх. Федар., Касп., Сержп., Янк. 1, Сл. ПЗБ), ‘хата, хацінка’ (вілен., Нас.), стэ́пка ‘варыўня’ (Куч.). Гл. стобка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Келішак ’чарка для піцця гарэлкі’ (З нар. сл., Мядз., Гарэц., Грыг.). Гл. келіх.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Bécher
m -s, - ку́бак, ке́ліх
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Húmpen
m -s, - ке́ліх, ча́ша
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
beaker
[ˈbi:kər]n.
1) ке́ліх -а m., ча́ра f. (для віна́)
2) лябарато́рная шкля́нка, прабі́рка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Bíerglas
n -es, -gläser піўны́ ке́ліх [ку́халь]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Séktglas
n -es, -gläser ке́ліх пад шампа́нскае
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
настойка, ‑і, ДМ ‑стойцы; Р мн. ‑стоек; ж.
1. Спіртны напітак, настоены на ягадах або травах. Паставіць настойку. Вішнёвая настойка. ▪ Перакуліўшы добры келіх .. настойкі і смачна закусіўшы грыбамі, Сабастыян быў цяпер у тым добрым настроі, калі хочацца чалавеку марыць. Сабаленка.
2. Тое, што і настой (у 1 знач.). Ёдная настойка. Валяр’янавая настойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Tülpe
f -, -n
1) бат. цюльпа́н
2) ке́ліх
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
chalice
[ˈtʃælɪs]n.
1) ча́ра f., ке́ліх -а m.
2) ча́ша f. (для прыча́сьця)
3) кве́тка ў фо́рме ке́ліха
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)