ке́лья прям., перен. ке́лля, род. ке́ллі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

келья

Том: 15, старонка: 74.

img/15/15-074_0437_Келья.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ке́лля ж., прям., перен. ке́лья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затво́р м.

1. (в огнестрельном оружии) затво́р, -ра м., замо́к, -мка́ м.;

2. техн. за́саўка, -кі ж.;

3. (у ворот и т. п.) за́саўка, -кі ж., за́шчапка, -кі ж.;

4. (отшельничество) уст. пустэ́льніцтва, -ва ср.; (келья) ке́лля, -ллі ж.;

жить в затво́ре жыць пустэ́льнікам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)