ке́льнер, -а, мн. -ы, -аў, м.

У некаторых краінах: афіцыянт, слуга ў атэлі.

|| ж. ке́льнерка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ке́льнерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́льнер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́льнер ке́льнеры
Р. ке́льнера ке́льнераў
Д. ке́льнеру ке́льнерам
В. ке́льнера ке́льнераў
Т. ке́льнерам ке́льнерамі
М. ке́льнеру ке́льнерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́льнер м. ке́льнер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́льнер ке́льнер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́льнер, ‑а, м.

Слуга рэстаране, піўной, гасцініцы ў заходнееўрапейскіх краінах — Германіі, Швейцарыі і інш; афіцыянт.

[Ням. Kellner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́льнер

т. 8, с. 224

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ке́льнер м Kéllner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ке́льнер

(ням. Kellner)

афіцыянт рэстарана, піўной, кавярні і інш. у заходнееўрапейскіх краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ке́льнер

(ням. Kellner)

афіцыянт рэстарана, піўной, кавярні ў заходнееўрапейскіх краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

о́бер-ке́льнер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-ке́льнер о́бер-ке́льнеры
Р. о́бер-ке́льнера о́бер-ке́льнераў
Д. о́бер-ке́льнеру о́бер-ке́льнерам
В. о́бер-ке́льнера о́бер-ке́льнераў
Т. о́бер-ке́льнерам о́бер-ке́льнерамі
М. о́бер-ке́льнеру о́бер-ке́льнерах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)