келия

Том: 15, старонка: 74.

img/15/15-074_0431_Келия.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ке́лля ’асобны пакой манаха ў манастыры’ (ТСБМ). Ст.-рус. келия < с.-грэч. κέλλα (Фасмер, 2, 222).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)