кейфава́ць гл. кайфаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кейфава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кейфу́ю кейфу́ем
2-я ас. кейфу́еш кейфу́еце
3-я ас. кейфу́е кейфу́юць
Прошлы час
м. кейфава́ў кейфава́лі
ж. кейфава́ла
н. кейфава́ла
Загадны лад
2-я ас. кейфу́й кейфу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кейфу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кейфава́ць несов., шутл. кейфова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кейфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак.

Разм. Аддавацца кейфу. Кейфаваць пасля абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кайфава́ць і кейфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; незак. (разм.).

Знаходзіцца ў стане кайфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кейфова́ть несов., шутл. кейфава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)