ке́дравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́дравы ке́дравая ке́дравае ке́дравыя
Р. ке́дравага ке́дравай
ке́дравае		 ке́дравага ке́дравых
Д. ке́драваму ке́дравай ке́драваму ке́дравым
В. ке́дравы (неадуш.)
ке́дравага (адуш.)		 ке́дравую ке́дравае ке́дравыя (неадуш.)
ке́дравых (адуш.)
Т. ке́дравым ке́дравай
ке́драваю		 ке́дравым ке́дравымі
М. ке́дравым ке́дравай ке́дравым ке́дравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́дравы кедро́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кедра. Кедравы лес. Кедравыя арэхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́дравы Zéder(n)-; Zírbel-;

ке́дравы арэ́х Zírbelnuss f -, -nüsse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кедр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Хвойнае вечназялёнае дрэва.

Гімалайскі к.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ке́дравы, -ая, -ае.

Кедравыя арэхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кедро́вый ке́дравы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pine nut [ˈpaɪnnʌt] n. ке́дравы арэ́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сла́нік, -у, м., зб.

Хмызняковае дрэва або нізкарослыя кусты, якія сцелюцца па зямлі і растуць у горнай мясцовасці і ў тундры.

Кедравы с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zírbelnuss

f -, -nüsse ке́дравы арэ́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cedrowy

cedrow|y

кедравы;

orzeszki ~e — кедравыя арэхі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)