ке́гля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ке́гля ке́глі
Р. ке́глі ке́гляў
Д. ке́глі ке́глям
В. ке́глю ке́глі
Т. ке́гляй
ке́гляю		 ке́глямі
М. ке́глі ке́глях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ке́гли мн., спорт. ке́глі, -ляў;

ке́гля ед. ке́гля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́глі, -ляў (ед. ке́гля ж.) спорт. ке́гли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́глі, ‑яў; адз. кегля, ‑і, ж.

1. Гульня, якая заключаецца ў збіванні шаром драўляных або пластмасавых слупкоў, расстаўленых у пэўным парадку. Гуляць у кеглі.

2. Драўляныя або пластмасавыя слупкі для гэтай гульні.

[Ням. Kegel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kręgiel

kręg|iel

м. кегля; карогля;

grać w ~le — гуляць у кеглі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kégel

m -s, -

1) ке́гля

~ schíeben* — гуля́ць у ке́глі

2) ко́нус

◊ mit Kind und ~ — з усёй сям’ёю, з дзе́цьмі і жо́нкай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)