кві́слінг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кві́слінг кві́слінгі
Р. кві́слінга кві́слінгаў
Д. кві́слінгу кві́слінгам
В. кві́слінга кві́слінгаў
Т. кві́слінгам кві́слінгамі
М. кві́слінгу кві́слінгах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кві́слінг

(нарв. W. Quisling = прозвішча лідэра фашысцкай партыі ў Нарвегіі ў 1933—1945 гг.)

перан. здраднік радзімы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кві́слінг Відкун

т. 8, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кви́слинг презр. кві́слінг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quisling [ˈkwɪzlɪŋ] n. кві́слінг, здра́днік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)