квінтэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. квінтэ́тны квінтэ́тная квінтэ́тнае квінтэ́тныя
Р. квінтэ́тнага квінтэ́тнай
квінтэ́тнае		 квінтэ́тнага квінтэ́тных
Д. квінтэ́тнаму квінтэ́тнай квінтэ́тнаму квінтэ́тным
В. квінтэ́тны (неадуш.)
квінтэ́тнага (адуш.)		 квінтэ́тную квінтэ́тнае квінтэ́тныя (неадуш.)
квінтэ́тных (адуш.)
Т. квінтэ́тным квінтэ́тнай
квінтэ́тнаю		 квінтэ́тным квінтэ́тнымі
М. квінтэ́тным квінтэ́тнай квінтэ́тным квінтэ́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

квінтэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ансамбль з пяці выканаўцаў.

К. цымбалістаў.

2. Музычны твор для пяці галасоў або для пяці інструментаў.

К.

Мікалая Аладава.

|| прым. квінтэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)