кве́тнікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кве́тнікавы |
кве́тнікавая |
кве́тнікавае |
кве́тнікавыя |
| Р. |
кве́тнікавага |
кве́тнікавай
кве́тнікавае |
кве́тнікавага |
кве́тнікавых |
| Д. |
кве́тнікаваму |
кве́тнікавай |
кве́тнікаваму |
кве́тнікавым |
| В. |
кве́тнікавы (неадуш.)
кве́тнікавага (адуш.) |
кве́тнікавую |
кве́тнікавае |
кве́тнікавыя (неадуш.)
кве́тнікавых (адуш.) |
| Т. |
кве́тнікавым |
кве́тнікавай
кве́тнікаваю |
кве́тнікавым |
кве́тнікавымі |
| М. |
кве́тнікавым |
кве́тнікавай |
кве́тнікавым |
кве́тнікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кве́тнікавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кветніка, з’яўляецца кветнікам. Кветнікавы ўчастак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кве́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Градка, клумба, агародзік, дзе растуць кветкі.
К. перад вокнамі.
|| прым. кве́тнікавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цветнико́вый кве́тнікавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)