квант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

У фізіцы: найменшая колькасць якой-н. энергіі.

К. энергіі.

К. святла.

|| прым. ква́нтавы, -ая, -ае.

Квантавая тэорыя.

Квантавая электроніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ква́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ква́нт ква́нты
Р. ква́нта ква́нтаў
Д. ква́нту ква́нтам
В. ква́нт ква́нты
Т. ква́нтам ква́нтамі
М. ква́нце ква́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

квант м., физ. квант

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квант физ., хим. квант, род. ква́нта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квант, ‑а, М ‑нце, м.

Найменшая колькасць якой‑н. энергіі. Квант светлавой энергіі. Тэорыя квантаў.

[Ад лац. quantum — колькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квант фіз Quant n -(e)s, -e;

квант святла́ Líchtquant n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

квант

(ням. Quant, ад лац. quantum = колькі)

найменшая колькасць, на якую можа змяняцца дыскрэтная па сваёй прыродзе фізічная велічыня (дзеянне, энергія і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

га́ма-ква́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. га́ма-ква́нт га́ма-ква́нты
Р. га́ма-ква́нта га́ма-ква́нтаў
Д. га́ма-ква́нту га́ма-ква́нтам
В. га́ма-ква́нт га́ма-ква́нты
Т. га́ма-ква́нтам га́ма-ква́нтамі
М. га́ма-ква́нце га́ма-ква́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

квант дзе́яння

т. 8, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

квант святла́

т. 8, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)