Каўтуноў Г. М. 5/519

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каўтуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каўтуны́
Р. Каўтуно́ў
Д. Каўтуна́м
В. Каўтуны́
Т. Каўтуна́мі
М. Каўтуна́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўту́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каўту́н каўтуны́
Р. каўтуна́ каўтуно́ў
Д. каўтуну́ каўтуна́м
В. каўту́н каўтуны́
Т. каўтуно́м каўтуна́мі
М. каўтуне́ каўтуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)