ка́ўстык, -у, м.

Тэхнічная назва едкіх шчолачаў.

|| прым. каўсты́чны, -ая, -ае.

Каўстычная сода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ўстык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ка́ўстык
Р. ка́ўстыку
Д. ка́ўстыку
В. ка́ўстык
Т. ка́ўстыкам
М. ка́ўстыку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́ўстык, -ку м., хим. ка́устик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ўстык, ‑у, м.

Тэхнічная назва едкіх шчолачаў.

[Ад грэч. kaustikós — пякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ўстык

(гр. kaustikos = пякучы)

тэхнічная назва едкіх шчолачаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́устик хим. ка́ўстык, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lye

[laɪ]

1.

n.

луг -у m. (для мыцьця́); ка́ўстык -у m.; каўсты́чная со́да

2.

v.t.

запа́рваць лу́гам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)