каўняро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каўняро́вы каўняро́вая каўняро́вае каўняро́выя
Р. каўняро́вага каўняро́вай
каўняро́вае		 каўняро́вага каўняро́вых
Д. каўняро́ваму каўняро́вай каўняро́ваму каўняро́вым
В. каўняро́вы (неадуш.)
каўняро́вага (адуш.)		 каўняро́вую каўняро́вае каўняро́выя (неадуш.)
каўняро́вых (адуш.)
Т. каўняро́вым каўняро́вай
каўняро́ваю		 каўняро́вым каўняро́вымі
М. каўняро́вым каўняро́вай каўняро́вым каўняро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўняро́вы воротнико́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўне́р, -няра́, мн. -няры́, -няро́ў, м.

Верхняя, часцей прышыўная частка адзення, што прылягае да шыі.

Прышыць к.

|| памянш. каўне́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. каўняро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воротнико́вый каўняро́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)