каўдо́біна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каўдо́біна |
каўдо́біны |
| Р. |
каўдо́біны |
каўдо́бін |
| Д. |
каўдо́біне |
каўдо́бінам |
| В. |
каўдо́біну |
каўдо́біны |
| Т. |
каўдо́бінай
каўдо́бінаю |
каўдо́бінамі |
| М. |
каўдо́біне |
каўдо́бінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каўдо́біна
1. Яма, выбоіна на дарозе (Зах. Бел. Др.-Падб., Касц. Мсцісл. Бяльк., Слаўг.). Тое ж каўдобіна (Слаўг.).
2. Яма з вадой на лузе (Касц. Бяльк., Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)