каўба́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каўба́сны каўба́сная каўба́снае каўба́сныя
Р. каўба́снага каўба́снай
каўба́снае		 каўба́снага каўба́сных
Д. каўба́снаму каўба́снай каўба́снаму каўба́сным
В. каўба́сны (неадуш.)
каўба́снага (адуш.)		 каўба́сную каўба́снае каўба́сныя (неадуш.)
каўба́сных (адуш.)
Т. каўба́сным каўба́снай
каўба́снаю		 каўба́сным каўба́снымі
М. каўба́сным каўба́снай каўба́сным каўба́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўба́сны колба́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўба́сны Wurst-;

каўба́сныя вы́рабы Wúrstwaren pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каўба́сны і кілба́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каўбасы, кілбасы. Каўбасная вытворчасць. Кілбасны пах. // Прызначаны для вырабу каўбасы, кілбасы. Каўбасны цэх. Кілбасная фабрыка.

2. у знач. наз. каўба́сная, ‑ай, ж. Уст. Магазін, які гандлюе каўбасой і іншымі мяснымі вырабамі. Зайсці ў каўбасную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўбаса́ і кілбаса́, -ы́, мн. -ба́сы і (з ліч. 2, 3, 4) каўбасы́, кілбасы́, -ба́с, ж.

Прадукт харчавання з асоба прыгатаванага фаршу ў кішачнай або штучнай абалонцы.

Вараная, вэнджаная к.

|| прым. каўба́сны, -ая, -ае і кілба́сны, -ая, -ае.

Каўбасныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колба́сный каўба́сны, кілба́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кілба́сны, см. каўба́сны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кілба́сны,

гл. каўбасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sausage meat [ˈsɒsɪdʒˌmi:t] n. каўба́сны фарш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зельц, ‑у, м.

Каўбасны выраб з папярэдне зваранага мяса, свіных і ялавічных галоў, ножак, языкоў.

[Ад ням. Sülze — халадзец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)