Каі́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каі́р
Р. Каі́ра
Д. Каі́ру
В. Каі́р
Т. Каі́рам
М. Каі́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Каір

т. 7, с. 438

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каір (г.) 1/48, 49, 52—53 (укл.); 2/9; 5/236—237, 397; 7/518

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каі́р м. Kairo [´kaĭro] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Каи́р г. Каі́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Cairo

[ˈkairoʊ]

г. Каі́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kair ~u

м. г. Каір

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Аль-Хакіма (мячэць, Каір) 1/53

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Амра (мячэць, Каір) 1/53, 404; 5/237

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ібн Тулуна мячэць (Каір) 1/53, 404; 5/237

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)