каі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каі́к каікі́
Р. каіка́ каіко́ў
Д. каіку́ каіка́м
В. каі́к каікі́
Т. каіко́м каіка́мі
М. каіку́ каіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каі́к, -ка́ м., мор. каи́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каі́к

(тур. kayik)

лёгкая вузкая турэцкая лодка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каи́к мор. каі́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)