кашчу́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кашчу́нскі кашчу́нская кашчу́нскае кашчу́нскія
Р. кашчу́нскага кашчу́нскай
кашчу́нскае		 кашчу́нскага кашчу́нскіх
Д. кашчу́нскаму кашчу́нскай кашчу́нскаму кашчу́нскім
В. кашчу́нскі
кашчу́нскага		 кашчу́нскую кашчу́нскае кашчу́нскія
кашчу́нскіх
Т. кашчу́нскім кашчу́нскай
кашчу́нскаю		 кашчу́нскім кашчу́нскімі
М. кашчу́нскім кашчу́нскай кашчу́нскім кашчу́нскіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кашчу́нства, -а, н.

Блюзнерства, зневажальныя адносіны да таго, чым даражаць, што паважаюць як святыню (першапачаткова рэлігійную).

|| прым. кашчу́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кощу́нственный церк., перен. блюзне́рскі, кашчу́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)