кашу́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кашу́бскі кашу́бская кашу́бскае кашу́бскія
Р. кашу́бскага кашу́бскай
кашу́бскае		 кашу́бскага кашу́бскіх
Д. кашу́бскаму кашу́бскай кашу́бскаму кашу́бскім
В. кашу́бскі (неадуш.)
кашу́бскага (адуш.)		 кашу́бскую кашу́бскае кашу́бскія (неадуш.)
кашу́бскіх (адуш.)
Т. кашу́бскім кашу́бскай
кашу́бскаю		 кашу́бскім кашу́бскімі
М. кашу́бскім кашу́бскай кашу́бскім кашу́бскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кашу́бскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кашуба, кашубаў, належыць ім. Кашубская мова. Кашубская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашу́бский кашу́бскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kaszubski

кашубскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

базу́на

(польск. bazuna, ад ням. Pasaune)

кашубскі народны музычны інструмент у выглядзе доўгай трубы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАРО́ШАК

(Vicia),

род кветкавых раслін сям. бабовых. Больш за 150 відаў. Пашыраны пераважна ва ўмераных абласцях Паўн. паўшар’я. На Беларусі 11 дзікарослых відаў. Найб. вядомыя гарошкі: валасісты — V. hirsuta, вузкалісты — V. angustifolia, кашубскі — V. cassubica, мышыны — V. cracca, зараснікавы — V. dumetorum, гарохападобны — V. pisiformis, плотавы — V. sepium, лясны — V. sylvatica, танкалісты — V. tenuifolia, чатырохнасенны — V. tetrasperma і 4 інтрадукаваныя (гарошак буйнакветны — V. grandiflora, нарбонскі — V. narbonensis, панонскі — V. pannonica, пацеркападобны, або франц. сачавіца, — V. ervilla) віды. Дзікарослыя віды трапляюцца ў лясах, на лугах, у хмызняках, уздоўж дарог, на пустках, у населеных мясцінах і як пустазелле; інтрадукаваныя вырошчваюць ў Цэнтр. бат. садзе АН Беларусі і на доследных дзялянках. Да культ. відаў гарошку адносіцца і віка. Да роду гарошку іншы раз адносяць боб.

Адна-, двух- і шматгадовыя травяністыя расліны са слабым узыходным, ляжачым, зрэдку прамастойным галінастым сцяблом Лісце парнаперыстаскладанае, з прылісткамі, вусікамі ці шчацінкамі. Кветкі адзіночныя або па 2—3 у пазухах лісця ці ў гронкападобных суквеццях. Вяночак рознага колеру (найчасцей сіні, фіялетавы, блакітны, пурпурны, бэзавы). Плод — струк на ножцы, лінейны ці падоўжаны, шматнасенны. Каштоўныя кармавыя, зернефуражныя, лек. меданосныя і дэкар. расліны, некат. віды – пустазелле.

т. 5, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)