каштары́с

‘фінансавы дакумент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каштары́с каштары́сы
Р. каштары́са каштары́саў
Д. каштары́су каштары́сам
В. каштары́с каштары́сы
Т. каштары́сам каштары́самі
М. каштары́се каштары́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каштары́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Фінансавы дакумент для вызначэння і планавання выдаткаў і прыбыткаў.

Скласці к.

|| прым. каштары́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каштары́с м. сме́та ж.;

скла́сці. к. — соста́вить сме́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каштары́с, ‑а, м.

Фінансавы дакумент для вызначэння і планавання выдаткаў і прыбыткаў. Скласці каштарыс. Асігнаваць па каштарысу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каштарыс 1/87; 2/86, 502, 503, 504; 5/529

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

каштары́с

т. 8, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каштары́с м. эк., бухг. Kóstenanschlag m -(e)s, -anschläge; Budget [by´dʒe:] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каштары́с

(польск. kosztorys, ад koszt)

фінансавы дакумент, дзе вызначаецца план прыбыткаў і выдаткаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Каштары́с ’фінансавы дакумент для вызначэння і плана валля выдаткаў і прыбыткаў’ (ТСБМ, БРС). Параўн. укр. коштори́с ’тс’. Слова адносна новага паходжання. Яно адзначаецца таксама ў польск. мове (kosztorys), але там зафіксавана даволі позна (слоўнік Ліндэ яго яшчэ не ведае). Паводле крыніц, якія прыводзіць Слаўскі, 2, 545, упершыню слова адзначаецца ў ням.-польск. слоўніку 1854 г. як пераклад ням. Kostenanschlag. Слаўскі, там жа, указвае, што польск. слова было запазычана бел. мовай (каштары́с) і таксама ўкр. (кошто́рис). Гл. яшчэ Кюнэ, Poln., 67.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каштары́с

(польск. kosztorys, ад koszt = кошт)

фінансавы дакумент, дзе вызначаецца план прыбыткаў і выдаткаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)