кашма́, -ы́, мн. ко́шмы і (з ліч. 2, 3, 4) кашмы́, ко́шмаў, ж.

Вялікі кусок лямцу, а таксама посцілка з такога лямцу.

|| прым. кашмо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кашма́ ко́шмы
кашмы́
Р. кашмы́ ко́шмаў
Д. кашме́ ко́шмам
В. кашму́ ко́шмы
кашмы́
Т. кашмо́й
кашмо́ю		 ко́шмамі
М. кашме́ ко́шмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кашма́ ж. (вид войлока) кошма́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашма́, ‑ы, ж.

Від лямцу з авечай воўны, а таксама пасцілка з такога лямцу (пераважна ў качавых народаў). Мікешка сеў на лямцавую пасцілку — кашму з каляровымі ўзорамі, скрыжаваў падкурчаныя ногі. Беразняк.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашма́

(цюрк. košma)

посцілка з лямцу, зробленага з авечай воўны (пераважна ў качавых народаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кошма́ ж. (подстилка из войлока) кашма́, -мы́ ж., ля́мец, -мцу ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)