кашляну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кашляну́ кашлянё́м
2-я ас. кашляне́ш кашляняце́
3-я ас. кашляне́ кашляну́ць
Прошлы час
м. кашляну́ў кашляну́лі
ж. кашляну́ла
н. кашляну́ла
Загадны лад
2-я ас. кашляні́ кашляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кашляну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кашляну́ць сов., однокр. ка́шлянуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашляну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да кашляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́шляць, -яю, -яеш, -яе; незак.

Пераносіць прыступ кашлю; хварэць на кашаль.

|| аднакр. кашляну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пака́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак.

Кашлянуць некалькі разоў; правесці некаторы час, кашляючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашляну́ть сов., однокр. кашляну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярхну́ць

‘кашлянуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пярхну́ пярхнё́м
2-я ас. пярхне́ш перхняце́
3-я ас. пярхне́ пярхну́ць
Прошлы час
м. пярхну́ў пярхну́лі
ж. пярхну́ла
н. пярхну́ла
Загадны лад
2-я ас. пярхні́ пярхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пярхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

kaszlnąć

зак. кашлянуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пака́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Кашлянуць некалькі разоў; кашляць на працягу некаторага часу. [Сымону] далі слова. Ён доўга не адважваўся, пасля выйшаў, без патрэбы пакашляў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Пачаць кашляць. // Кашлянуць некалькі разоў запар. Праз нейкі час на веранду выйшаў Пілацееў. Сяляне закашлялі і паціху, амаль разам, прывіталіся. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)