кашані́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кашані́льны кашані́льная кашані́льнае кашані́льныя
Р. кашані́льнага кашані́льнай
кашані́льнае		 кашані́льнага кашані́льных
Д. кашані́льнаму кашані́льнай кашані́льнаму кашані́льным
В. кашані́льны (неадуш.)
кашані́льнага (адуш.)		 кашані́льную кашані́льнае кашані́льныя (неадуш.)
кашані́льных (адуш.)
Т. кашані́льным кашані́льнай
кашані́льнаю		 кашані́льным кашані́льнымі
М. кашані́льным кашані́льнай кашані́льным кашані́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кашані́льны кошени́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашані́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кашанілі. // Прыгатаваны з кашанілі. Кашанільная фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашані́ль, -і, ж.

Агульная назва некаторых відаў насякомых, з цела самак якіх здабываюць чырвоную фарбу, кармін.

|| прым. кашані́левы, -ая, -ае і кашані́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кошени́льный кашані́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кашані́левы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кашанільны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)