назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кашалё́ў | |
| Кашаля́м | |
| Кашаля́мі | |
| Кашаля́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кашалё́ў | |
| Кашаля́м | |
| Кашаля́мі | |
| Кашаля́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кашэ́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кашэ́ль | ||
| кашаля́ | кашалёў | |
| кашалю́ | кашаля́м | |
| кашэ́ль | ||
| кашалём | кашаля́мі | |
| кашаля́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кашэ́ль, -шаля́,
Вялікая кашолка, звычайна з лучыны.
Плесці
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кашэ́ль (
◊ пле́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
dyrdymalki :
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Во́чапка ’дужка вядра, вешалка (у адзежы), рэмень у цэпе’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Камлу́к 1 ’дужка ў плеценым посудзе (
◎ Камлу́к 2 ’абцас’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
напле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце;
1. Сплесці нейкую колькасць чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАРАВІ́К Фёдар Васілевіч
(1.1.1923,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
pleść
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)