качэ́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. качэ́ўніцтва
Р. качэ́ўніцтва
Д. качэ́ўніцтву
В. качэ́ўніцтва
Т. качэ́ўніцтвам
М. качэ́ўніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

качэ́ўніцтва ср. коче́вничество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Качэўніцтва 5/527

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

качэ́ўніцтва н. Nomadisíeren n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вандро́ўніцтва ср.

1. стра́нничество; скита́льчество;

2. см. качэ́ўніцтва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nomadic

[noʊˈmædɪk]

adj.

качавы́, качэ́ўны, качэ́ўніцкі (пра лад, пле́мя, ю́рту), вандро́ўны, вандро́ўніцкі

nomadic way of life — вандро́ўны спо́саб жыцьця́, качэ́ўніцтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)