кача́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кача́нчык |
кача́нчыкі |
| Р. |
кача́нчыка |
кача́нчыкаў |
| Д. |
кача́нчыку |
кача́нчыкам |
| В. |
кача́нчык |
кача́нчыкі |
| Т. |
кача́нчыкам |
кача́нчыкамі |
| М. |
кача́нчыку |
кача́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Лялю́шачка ’маленькі качанчык-парастак у качане капусты’ (паст., Сл. ПЗБ), шальч. лялю́шка ’капуста з дробнымі качанчыкамі паміж лістамі’ (там жа). З літ. leliuškà ’тс’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 3, 716).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)