кахеці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кахеці́нскі кахеці́нская кахеці́нскае кахеці́нскія
Р. кахеці́нскага кахеці́нскай
кахеці́нскае		 кахеці́нскага кахеці́нскіх
Д. кахеці́нскаму кахеці́нскай кахеці́нскаму кахеці́нскім
В. кахеці́нскі (неадуш.)
кахеці́нскага (адуш.)		 кахеці́нскую кахеці́нскае кахеці́нскія (неадуш.)
кахеці́нскіх (адуш.)
Т. кахеці́нскім кахеці́нскай
кахеці́нскаю		 кахеці́нскім кахеці́нскімі
М. кахеці́нскім кахеці́нскай кахеці́нскім кахеці́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кахеці́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Кахеціі, кахецінцаў, належыць ім. Кахецінскі вінаград. Кахецінскае віно.

2. у знач. наз. кахеці́нскае, ‑ага, н. Сорт вінаграднага віна, якое вырабляецца ў Кахетыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кахеці́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Назва грузінаў, якія жывуць у Кахеціі — гістарычнай вобласці Усходняй Грузіі.

|| ж. кахеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. кахеці́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кахети́нский кахеці́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГРУЗІ́НСКАЯ МО́ВА,

адна з іберыйска-каўказскіх моў (картвельская група). Мова грузін, дзярж. мова Грузіі. Пашырана таксама на Паўн. Каўказе, у Азербайджане, Турцыі і Іране. Мае 2 групы дыялектаў, адрозненні паміж якімі нязначныя: горскія (хевсурскі, пшаўскі, тумскі і інш.) і плоскасныя (картлійскі, кахецінскі, імерэцінскі, рачынскі, гурыйскі, аджарскі і інш.). У развіцці літ. грузінскай мовы вылучаюць або 2 перыяды — старажытны (5—11 ст.) і новы (з 12 ст.), або 3 — стараж. (5—11 ст.), сярэдні (12—18 ст.) і новы (з 19 ст.). З 1860-х г. развіваецца адзіная літ. грузінская мова (аснова — картлійскі і кахецінскі дыялекты).

У фанетыцы грузінскай мовы 5 галосных і 28 зычных; у сістэме зычных назіраецца 5 траічных проціпастаўленняў звонкі — глухі — змычна-гартанны; асобна вылучаюцца фарынгальны і ларынгальны. Слабы сілавы націск на пачатковым складзе слова. У марфалогіі — аглюцінацыя з мноствам прэфіксальных формаў. У сінтаксісе — эргатыўная канструкцыя. Грузінская мова мае стараж. арыгінальнае пісьменства (гл. Грузінскае пісьмо).

т. 5, с. 456

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)