Verbum

анлайнавы слоўнік

Камень кахання

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закаха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у каго.

Адчуць пачуццё кахання да каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго ў каго (разм.).

Абудзіць у кім-н. пачуццё кахання да сябе.

З. у сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак., кім-чым, з каго-чаго і без дап.

1. Зведаць задавальненне; парадавацца, пацешыцца ўволю.

Не нацешыцца з дачкі.

2. Зведаць асалоду ўзаемнага кахання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

besotted [bɪˈsɒtɪd] adj. (with) засле́плены; ап’яне́лы (ад кахання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Eros [ˈɪərɒs] n. myth. Э́рас (бог кахання); сексуа́льнае каха́нне, жа да́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Amór

m -s міф. Аму́р (бог кахання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

па́сія

(лац. passio = пакута)

уст. прадмет кахання, страсці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бу́ер, ‑а, м.

1. Лодка з парусам, устаноўленая на каньках, для кахання па лёдзе.

2. Невялікая парусная лодка.

[Гал. boeier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)