ка́фельшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́фельшчык ка́фельшчыкі
Р. ка́фельшчыка ка́фельшчыкаў
Д. ка́фельшчыку ка́фельшчыкам
В. ка́фельшчыка ка́фельшчыкаў
Т. ка́фельшчыкам ка́фельшчыкамі
М. ка́фельшчыку ка́фельшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́фельшчык м. ка́фельщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́фельшчык, ‑а, м.

Майстар па вырабу і кладцы кафлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́фельщик ка́фельшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́фельшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да кафельшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kaflarz

м. кафельшчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)