Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўніккафе́йны
прыметнік, адносны
| кафе́йны | кафе́йная | кафе́йныя | ||
| кафе́йнага | кафе́йнай |
кафе́йнага | кафе́йных | |
| кафе́йнаму | кафе́йнай | кафе́йнаму | кафе́йным | |
| кафе́йны ( кафе́йнага ( |
кафе́йную | кафе́йныя ( кафе́йных ( |
||
| кафе́йным | кафе́йнай кафе́йнаю |
кафе́йным | кафе́йнымі | |
| кафе́йным | кафе́йнай | кафе́йным | кафе́йных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ча́йна-кафе́йны
прыметнік, адносны
| ча́йна-кафе́йны | ча́йна-кафе́йная | ча́йна- |
ча́йна-кафе́йныя | |
| ча́йна-кафе́йнага | ча́йна-кафе́йнай ча́йна- |
ча́йна-кафе́йнага | ча́йна-кафе́йных | |
| ча́йна-кафе́йнаму | ча́йна-кафе́йнай | ча́йна-кафе́йнаму | ча́йна-кафе́йным | |
| ча́йна-кафе́йны ча́йна-кафе́йнага |
ча́йна-кафе́йную | ча́йна- |
ча́йна-кафе́йныя ча́йна-кафе́йных |
|
| ча́йна-кафе́йным | ча́йна-кафе́йнай ча́йна-кафе́йнаю |
ча́йна-кафе́йным | ча́йна-кафе́йнымі | |
| ча́йна-кафе́йным | ча́йна-кафе́йнай | ча́йна-кафе́йным | ча́йна-кафе́йных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кофе́йный кафе́йны, ка́вавы;
кофе́йное де́рево
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кафе́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кофе.
2. Колеру кофе, цёмна-карычневы.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марэ́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да марэны 2.
2. Ярка-чырвоны, колеру марэны.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́фе,
1. Трапічнае дрэва або куст сямейства марэнавых, з насення якіх гатуюць асобы напітак;
2.
3. Напітак, прыгатаваны з такога парашку; кава (у 2 знач.).
•••
[Гал. koffee з араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́фе
(
1) вечназялёная дрэвавая або кустовая расліна
2) тое, што і кава.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дрэ́ва
1. (растение) де́рево;
2.
○ радасло́ўнае д. — родосло́вное де́рево;
гваздзіко́вае д. — гвозди́чное де́рево;
камфо́рнае д. — ка́мфорное де́рево;
чо́рнае д. — чёрное де́рево;
хле́бнае д. — хле́бное де́рево;
хі́ннае д. — хи́нное де́рево;
чырво́нае д. — кра́сное де́рево;
ко́ркавае д. — про́бковое де́рево;
ражко́вае д. — рожко́вое де́рево;
ту́тавае д. — ту́товое де́рево;
жале́знае д. — желе́зное де́рево;
◊ за ~вамі не ба́чыць ле́су —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дрэ́ва, ‑а;
1. Шматгадовая расліна з цвёрдым ствалом і галінамі, якія ўтвараюць крону.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)