кафалі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кафалі́чны |
кафалі́чная |
кафалі́чнае |
кафалі́чныя |
| Р. |
кафалі́чнага |
кафалі́чнай кафалі́чнае |
кафалі́чнага |
кафалі́чных |
| Д. |
кафалі́чнаму |
кафалі́чнай |
кафалі́чнаму |
кафалі́чным |
| В. |
кафалі́чны (неадуш.) кафалі́чнага (адуш.) |
кафалі́чную |
кафалі́чнае |
кафалі́чныя (неадуш.) кафалі́чных (адуш.) |
| Т. |
кафалі́чным |
кафалі́чнай кафалі́чнаю |
кафалі́чным |
кафалі́чнымі |
| М. |
кафалі́чным |
кафалі́чнай |
кафалі́чным |
кафалі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кафалі́чны книжн. кафоли́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кафалі́чны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Сусветны, усеагульны (эпітэт праваслаўнай царквы).
[Ад грэч. katholikós — з іншым вымаўленнем, чым каталіцкі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кафалі́чны ’сусветны, усеагульны’, эпітэт праваслаўнай царквы (ТСБМ). Параўн. рус. кафолический ’сусветны’, якое ўпершыню папала ў помнікі ў 1612 г. Першакрыніцай з’яўляецца грэч. καθολικός ’сусветны’ (гл. Шанскі, 2, К, 97–98). Бел. кафалічны, як можна меркаваць, з’яўляецца адносна новым запазычаннем з рус. мовы. Адносна рус. слова Шанскі, там жа, думае, што яно, магчыма, вытворнае ад прыметніка кафоликии (вядомага ў помніках ст.-слав. мовы) або запазычанне грэч. слова, якое не папала ў старажытныя помнікі, якія захаваліся. Параўн. яшчэ Фасмер, 2, 212. Ст.-бел. католицкий, католический < лац. calhoticus С грэч. (гл. Булыка, Запазыч., 143).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
грэ́ка-кафалі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грэ́ка-кафалі́чны |
грэ́ка-кафалі́чная |
грэ́ка-кафалі́чнае |
грэ́ка-кафалі́чныя |
| Р. |
грэ́ка-кафалі́чнага |
грэ́ка-кафалі́чнай грэ́ка-кафалі́чнае |
грэ́ка-кафалі́чнага |
грэ́ка-кафалі́чных |
| Д. |
грэ́ка-кафалі́чнаму |
грэ́ка-кафалі́чнай |
грэ́ка-кафалі́чнаму |
грэ́ка-кафалі́чным |
| В. |
грэ́ка-кафалі́чны (неадуш.) грэ́ка-кафалі́чнага (адуш.) |
грэ́ка-кафалі́чную |
грэ́ка-кафалі́чнае |
грэ́ка-кафалі́чныя (неадуш.) грэ́ка-кафалі́чных (адуш.) |
| Т. |
грэ́ка-кафалі́чным |
грэ́ка-кафалі́чнай грэ́ка-кафалі́чнаю |
грэ́ка-кафалі́чным |
грэ́ка-кафалі́чнымі |
| М. |
грэ́ка-кафалі́чным |
грэ́ка-кафалі́чнай |
грэ́ка-кафалі́чным |
грэ́ка-кафалі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)