катэ́тэр, ‑а, м.

Медыцынская трубка, якая ўводзіцца ў канапы і поласці цела (галоўным чынам у мачавы пузыр) для іх апаражнення або прамывання.

[Ад грэч. kátheter — зонд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катэ́тэр

(гр. katheter = зонд)

мед. спецыяльная трубка, якая ўводзіцца ў каналы і поласці цела для іх апаражнення, прамывання або з дыягнастычнай мэтай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

catheter

[ˈkæӨətər]

n., Med.

катэ́тэр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kathéter

m -s, - мед. катэ́тэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cewnik

м. мед. катэтэр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kateter, ~u

м. мед. катэтэр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)