катле́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
катле́тка |
катле́ткі |
| Р. |
катле́ткі |
катле́так |
| Д. |
катле́тцы |
катле́ткам |
| В. |
катле́тку |
катле́ткі |
| Т. |
катле́ткай катле́ткаю |
катле́ткамі |
| М. |
катле́тцы |
катле́тках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
катле́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Памянш. да катлета; невялікая катлета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катле́та, -ы, ДМ -ле́це, мн. -ы, -ле́т, ж.
Засмажаны кусок мяса з рабрынкай (адбіўная катлета) або кулінарны выраб авальнай ці круглай формы з рыбнага, мяснога фаршу, кашы і г.д.
Катлеты з цяляціны.
Рыбныя катлеты.
|| памянш. катле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
|| прым. катле́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)