ка́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ка́тарны |
ка́тарная |
ка́тарнае |
ка́тарныя |
| Р. |
ка́тарнага |
ка́тарнай
ка́тарнае |
ка́тарнага |
ка́тарных |
| Д. |
ка́тарнаму |
ка́тарнай |
ка́тарнаму |
ка́тарным |
| В. |
ка́тарны (неадуш.) |
ка́тарную |
ка́тарнае |
ка́тарныя (неадуш.) |
| Т. |
ка́тарным |
ка́тарнай
ка́тарнаю |
ка́тарным |
ка́тарнымі |
| М. |
ка́тарным |
ка́тарнай |
ка́тарным |
ка́тарных |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́тар², -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Невялікае вяслярнае або самаходнае судна для транспартных, спартыўных і прамысловых мэт.
К. на падводных крылах.
2. Малы ваенны карабель спецыяльнага або дапаможнага прызначэння.
Тарпедны к.
|| прым. ка́тарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)