катамара́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. катамара́нны катамара́нная катамара́ннае катамара́нныя
Р. катамара́ннага катамара́ннай
катамара́ннае		 катамара́ннага катамара́нных
Д. катамара́ннаму катамара́ннай катамара́ннаму катамара́нным
В. катамара́нны (неадуш.)
катамара́ннага (адуш.)		 катамара́нную катамара́ннае катамара́нныя (неадуш.)
катамара́нных (адуш.)
Т. катамара́нным катамара́ннай
катамара́ннаю		 катамара́нным катамара́ннымі
М. катамара́нным катамара́ннай катамара́нным катамара́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

катамара́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паруснае або маторнае судна з двух паралельных карпусоў злучаных між сабой агульнай палубай.

Пасажырскі к.

2. Невялікае прагулачнае судна з парным сядзеннем, якое працуе па прынцыпе веласіпеда; водны веласіпед.

|| прым. катамара́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)