катала́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
катала́за |
катала́зы |
| Р. |
катала́зы |
катала́з |
| Д. |
катала́зе |
катала́зам |
| В. |
катала́зу |
катала́зы |
| Т. |
катала́зай катала́заю |
катала́замі |
| М. |
катала́зе |
катала́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
катала́за
(гр. katallasso = змяняю)
фермент, які расшчапляе перакіс вадароду на ваду і малекулярны кісларод; абараняе арганізм ад атрутнага ўздзеяння перакісу вадароду, што ўтрымліваецца ў ім.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)