кася́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кася́чны кася́чная кася́чнае кася́чныя
Р. кася́чнага кася́чнай
кася́чнае
кася́чнага кася́чных
Д. кася́чнаму кася́чнай кася́чнаму кася́чным
В. кася́чны (неадуш.)
кася́чнага (адуш.)
кася́чную кася́чнае кася́чныя (неадуш.)
кася́чных (адуш.)
Т. кася́чным кася́чнай
кася́чнаю
кася́чным кася́чнымі
М. кася́чным кася́чнай кася́чным кася́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кася́чны кося́чный; см. кася́к II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кася́к¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тое, што і вушак.

|| прым. кася́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кася́к², -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чарада птушак, рыб.

К. журавоў.

|| прым. кася́чны, -ая, -ае і касяко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касяко́вы, см. кася́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кося́чный кася́чны, касяко́вы; см. кося́кII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)