касцюме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па тэатральных касцюмах; работнік касцюмернай.

|| ж. касцюме́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касцюме́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. касцюме́р касцюме́ры
Р. касцюме́ра касцюме́раў
Д. касцюме́ру касцюме́рам
В. касцюме́ра касцюме́раў
Т. касцюме́рам касцюме́рамі
М. касцюме́ру касцюме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касцюме́р м., театр. костюме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцюме́р, ‑а, м.

Работнік тэатра, які падрыхтоўвае касцюмы для спектакля. Касцюмеры прасуюць, чысцяць і разносяць па акцёрскіх пакоях вопратку. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцюме́р м. тэатр. Gewándmeister m -s, -;

маста́к-касцюме́р Kostümbildner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

касцюме́р

(фр. costumier)

работнік тэатра, які рыхтуе касцюмы да спектакля і дапамагае акцёру апранацца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

костюме́р театр. касцюме́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцюме́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да касцюмер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kostiumer

м. тэатр. касцюмер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)