касто́р, -у, м.

Суконная шарсцяная тканіна з густым ворсам.

|| прым. касто́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касто́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. касто́р
Р. касто́ру
Д. касто́ру
В. касто́р
Т. касто́рам
М. касто́ры

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касто́р текст. касто́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касто́р, ‑у, м.

Суконная шарсцяная тканіна з густым ворсам.

[Фр. castor ад грэч. kástōr — бабёр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касто́р

(гр. kastor = бабёр)

суконная тканіна з густым ворсам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каста́р, -ру м., текст. касто́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kastor, ~u

м. уст. тэкст. кастор (суконная тканіна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)