касачо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. касачо́вы касачо́вая касачо́вае касачо́выя
Р. касачо́вага касачо́вай
касачо́вае		 касачо́вага касачо́вых
Д. касачо́ваму касачо́вай касачо́ваму касачо́вым
В. касачо́вы (неадуш.)
касачо́вага (адуш.)		 касачо́вую касачо́вае касачо́выя (неадуш.)
касачо́вых (адуш.)
Т. касачо́вым касачо́вай
касачо́ваю		 касачо́вым касачо́вымі
М. касачо́вым касачо́вай касачо́вым касачо́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каса́ч², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Цецярук-самец, які ў адрозненне ад самкі мае ў хвасце доўгае выгнутае пер’е.

|| прым. касачо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каса́ч¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Травяністая расліна з доўгімі мечападобнымі лістамі і вялікімі кветкамі жоўтага, сіняга або фіялетавага колеру.

|| прым. касачо́вы, -ая, -ае.

Сямейства касачовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

и́рисовый

1. бот. касачо́вы;

2. анат. і́рысавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)