касава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. касава́ты касава́тая касава́тае касава́тыя
Р. касава́тага касава́тай
касава́тае		 касава́тага касава́тых
Д. касава́таму касава́тай касава́таму касава́тым
В. касава́ты (неадуш.)
касава́тага (адуш.)		 касава́тую касава́тае касава́тыя (неадуш.)
касава́тых (адуш.)
Т. касава́тым касава́тай
касава́таю		 касава́тым касава́тымі
М. касава́тым касава́тай касава́тым касава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі касы. Касаваты позірк. □ Васіль .. ссунуўся з касаватага пня, прылёг на бугарку з сухіх сасновых шыпулек. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Касава́ты Гл. косы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)