карэя́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карэя́нка карэя́нкі
Р. карэя́нкі карэя́нак
Д. карэя́нцы карэя́нкам
В. карэя́нку карэя́нак
Т. карэя́нкай
карэя́нкаю		 карэя́нкамі
М. карэя́нцы карэя́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

карэя́нка гл. карэйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэя́нка,

гл. карэйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́йцы, -аў, адз. -рэ́ец, -рэ́йца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Карэйскага паўвострава.

|| ж. карэя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. карэ́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Koreanka

ж. карэянка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

карэ́йцы, ‑аў; адз. карэец, ‑рэйца, м.; карэянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. карэянкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Карэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Korean​1 [kəˈri:ən] n.

1. карэ́ец; карэя́нка;

the Koreans карэ́йцы

2. карэ́йская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)